Ένα βίντεο που έφτιαξα για τη Νάξο

Τουρνουά του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Beach Volley στη Νάξο

Αγαπητοί φίλοι με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση ο Δήμος μας φιλοξενεί για πρώτη φορά το Τουρνουά του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Beach Volley, από τις 26-28 Ιουνίου 2009.Η διοργάνωση του αγώνα στο Δήμο μας αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και εντάσσεται στο πλαίσιο της Βούλησης της Δημοτικής Αρχής να αναπτύσσει τον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό.Μέσα από τέτοια γεγονότα επιδιώκουμε να προβάλλουμε τις ομορφιές του νησιού μας και να προσφέρουμε τη ζεστή φιλοξενία μας.Σας προσκαλώ λοιπόν όλους να χαρούμε τις μοναδικές στιγμές του τουρνουά Beach Volley και να χειροκροτήσουμε μαζί τις κορυφαίες ομάδες.Ευχαριστώ όλους όσους εργάστηκαν για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία της διοργάνωσης .Εύχομαι στις αθλήτριες, τους αθλητές και διοργανωτές καλή επιτυχία και στους φιλοξενούμενους καλή διαμονή στο όμορφο νησί μας.
Ν.Μαράκης
Δήμαρχος Νάξου

Μαγευτικές φωτογραφίες της Νάξου

Μνημεία της Νάξου που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα

Kώδωνα κινδύνου για οκτώ σημαντικά μνημεία της Νάξου, που βρίσκονται εγκαταλελειμμένα στο έλεος της φθοράς, κρούουν επιστήμονες και τοπικοί φορείς του νησιού. Η πλειονότητα των μνημείων κινδυνεύει από την απουσία διαχείρισης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, την έλλειψη χρημάτων, τις αναπτυξιακές πιέσεις και τις κακές επεμβάσεις. Μεταξύ αυτών των μνημείων υπάρχουν και κάποια που απειλούνται άμεσα ακόμα και με κατάρρευση. Το σήμα SOS εκπέμπει ομάδα επιστημόνων (αρχαιολόγων, αρχιτεκτόνων, περιβαλλοντολόγων), που εκδίδει το ηλεκτρονικό περιοδικό MOΝUMENTA (http://www.monumenta.org/index.php?lang=gr&) και κινητοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος «Τοπικές κοινωνίες και Μνημεία» που εκπονεί στη Νάξο με τη συνεργασία του Δήμου Δρυμαλίας προσπαθώντας να σωθούν αρχικά οχτώ μνημεία της Νάξου που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, κυρίως δομικά. Στόχος της δράσης είναι η ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας ώστε η ίδια να ασκήσει πιέσεις στους αρμόδιους φορείς και κυρίως η λήψη μέτρων, όπως η διάθεση κονδυλίων, από το Υπουργείο Πολιτισμού για τη στερέωση και την αποκατάστασή των μνημείων.
Τα οχτώ μνημεία είναι τα εξής:
Πύργος Χειμάρρου: ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Νάξου, ειδικά της ορεινής. Πρόκειται για κυκλικό αμυντικό πύργο του 4ου αι. π.Χ., κτισμένο από ντόπιο μάρμαρο ύψους 15 σχεδόν μέτρων. Η εξωτερική του όψη σώζεται αρκετά καλά σε αντίθεση με την εσωτερική που σε μεγάλο τμήμα έχει ήδη καταρρεύσει. Πριν χρόνια ξεκίνησε το έργο αποκατάστασης, το οποίο όμως έμεινε ημιτελές.

Παλάτι Ιησουιτών: Το παλάτι βρίσκεται στα Καλαμίτσια, κοντά στο χωριό Μέλανες. Κτίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα και χρησίμευσε ως τόπος ανάπαυσης και περισυλλογής των ιησουιτών μοναχών. Βρίσκεται σε ένα μαγευτικό φυσικό περιβάλλον. Η κατάσταση διατήρησής του είναι πολύ κακή και πολλά τμήματά του έχουν καταρρεύσει. Δυστυχώς δεν προβλέπεται άμεσα καμιά ενέργεια στερέωσης ή προστασίας του.

Κάστρο τoυ Απαλίρου: Πρόκειται για έναν οχυρωμένο οικισμό στα νότια του Σαγκριού που χρησιμοποιήθηκε από τον 7ο έως τις αρχές του 13ου αιώνα. Σώζονται τμήματα του τείχους, οι πολυάριθμες καμαροσκεπείς δεξαμενές για την αποθήκευση του νερού και γκρεμισμένοι ναοί. Η ερείπωση είναι πια εκτεταμένη.

Απάνω Κάστρο: Βρίσκεται ανάμεσα στην Ποταμιά και τα χωριά Τσικαλαριό και Χείμαρρο και κτίστηκε τον 14ο αιώνα. Μέσα στο κάστρο και γύρω από αυτό υπάρχουν πολλοί καμαροσκεπείς ναοί, οι περισσότεροι των οποίων είναι σε ερειπιώδη κατάσταση. Σε ερειπιώδη κατάσταση είναι τα τείχη και τα υπόλοιπα κτίσματα.

Ναός Αγίου Μάμαντα ή θεοσκέπαστη: Βρίσκεται κοντά στο Κάτω Σαγκρί. Πρόκειται για σταυροειδή εγγεγραμμένο ναό με τρούλο, με αξιόλογα γλυπτά στο εσωτερικό του. Χρονολογείται στο β’ μισό του 10ου αιώνα. Εγχάρακτη επιγραφή τον συνδέει με τον επίσκοπο Λέοντα. Οι τοιχογραφίες έχουν σχεδόν εξ’ ολοκλήρου καταστραφεί. Το μνημείο χρήζει άμεσης συντήρησης και αποκατάστασης.

Μονή Γέννησης (Καλορίτισσα): Στην πλαγιά του βουνού προφήτης Ηλίας σώζονται σε ερειπιώδη κατάσταση ο τοιχογραφημένος ναός, τα παρεκκλήσια, τα κελλιά και οι κινστέρνες ενός βυζαντινού μοναστηριού. Είναι θέμα χρόνου η ολική κατάρρευσή του.

Πύργος Αγιάς: Στην Αγιά, στα βόρεια του νησιού βρίσκεται ένας από τους μεσαιωνικούς πύργους της Νάξου. Η πυρκαγιά που ξέσπασε πριν από χρόνια στο ιδιόκτητο κτίσμα άφησε να στέκουν μόνο οι τέσσερις τοίχοι. Δεν προβλέπεται καμία επέμβαση προστασίας του μνημείου.

Εναέριος σιδηρόδρομος: Ο «εναέριος» όπως λέγεται, μετέφερε το σμυρίγλι (ορυκτό που χρησίμευε για τη λείανση μετάλλων και ως αντιολισθητικό υλικό για δρόμους και δάπεδα) από τα ορυχεία μέσα στα βουνά μέχρι τη σκάλα φόρτωσης στο λιμάνι της Μουτσούνας. Κατασκευάστηκε την περίοδο 1926-1929 και αποτελείται από πυλώνες, βαγονέτα (πολλά από τα οποία έχουν καταστραφεί), μηχανοστάσια, αποθήκες, εγκαταστάσεις φόρτωσης. Αναμένει την ένταξή του σε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης και ανάδειξης.
Α.Μ.
Πηγή: Ελευθεροτυπία, Ν.Κοντράρου-Ρασσιά

Πανηγύρια της Νάξου

Αγίας Ειρήνης στον Κυνίδαρο (5 Μαΐου), Αγίου Θαλαλαίου στον Άγιο Θαλάλαιο (20 Μαΐου), Παναγίας Αργοκοιλιώτισσας στον Κόρωνο (Παρασκευή του Πάσχα), Αγίων Αποστόλων στις Μέλανες (30 Ιουνίου), Αγίας Κυριακής στην Ποταμιά (7 Ιουλίου), Αγίου Προκοπίου στον Άγιο Προκόπη (8 Ιουλίου), Αγίου Νικόδημου στη Χώρα και στο Γλινάδο (14 Ιουλίου), Αγίας Μαρίνας στα Αγγίδια και στην Κόρωνο (17 Ιουλίου), Αγίας 'Αννας στην Άγια Άννα (25 Ιουλίου), Αγίας Παρασκευής στον Κυνίδαρο (26 Ιουλίου), Αγίου Παντελεήμονα στο Αγερσανί (27 Ιουλίου), Σωτήρος στο Γλινάδο, στον Δαμαριώνα και στο Κουρουνοχώρι (6 Αυγούστου), Παναγίας σε όλο το νησί και ιδιαίτερα στο Φιλότι (15 Αυγούστου), Εννιάμερα της Παναγίας στους Τρίποδες (23 Αυγούστου), Αγίου Ιωάννη στην Απείρανθο, στον Απόλλωνα και στο Αγερσανί (29 Αυγούστου), Θεοσκέπαστης στην Κωμιακά και στην Ποταμιά (8 Σεπτεμβρίου), Παναγίας Δροσιανής στη Μονή (8 Σεπτεμβρίου), Τιμίου Σταυρού στους Τρίποδες και στη Μονή (14 Σεπτεμβρίου), Αγίου Αρτεμίου στον Κυνίδαρο (20 Οκτωβρίου), Αγίου Νικολάου στον Κυνίδαρο (6 Δεκεμβρίου)

Πύργος του Μπαρδάνη

Ο Πύργος του Μπαρδάνη με χαρακτηριστικό ενετικό οικόσημο που απεικονίζει λέοντες, βρίσκεται στην Απείρανθο. Από τους λίγους πύργους που έχουν κτιστεί σε μέρος με υψηλό υψόμετρο (όπως και ο πύργος Ζευγώλη). Είναι γνωστός και με την ονομασία των πρώτων ιδιοκτητών Σφόρτσα - Κάστρι που αποτέλεσαν τις πιο σημαντικές οικογένειες του νησιού, με αξιοσημείωτο φέουδο τους την Απείρανθο κατά το 17ο αιώνα. Περιήλθε στην οικογένεια των σημερινών ιδιοκτητών του (όπως και ο πύργος Ζευγώλη), αμέσως μετά την επανάσταση του 1821 και την απελευθέρωση της Απειράνθου από την φεουδαρχία.

Πύργος του Ζευγώλη

Στο κέντρο του χωριού Απείρανθος , υψώνεται ο Βενετσιάνικος, πετρόχτι­στος, διώροφος πύργος του Ζευγώλη, ο οποίος έχει ανακαινιστεί και κατοικείται. Κτισμένος πάνω σε βράχο στην είσοδο του χωριού αποτελεί ένα εντυπωσιακό κτίσμα. Κατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα με αρχικούς ιδιοκτήτες τους Castri και μετέπειτα τους Sommaripa. Περιήλθε στην οικογένεια των σημερινών ιδιοκτητών του, αμέσως μετά την επανάσταση του 1821. Παράλληλα, μαζί με τον πύργο του Μπαρότση στο Φιλότι, υπήρξε κατοικία των φεουδαρχών της εποχής. Πε­ρήφανος µάρτυρας ιστορίας, µε αιγαιοπελαγίτικες καµάρες, πολλά ανοίγµατα και εξώστες, αξίζει να ανεβεί επισκέπτης ως εκεί και να θαυµάσει τη θέα του Πέρα Χωριού.

HELLAS ISLAND NAXOS.
Ανέβηκε από christosvazaios. - Βρείτε εξωτικά μέρη μέσω βίντεο.

Πύργος - Μονή Φανερωμένης

Βρίσκεται στο δρόμο Χώρας-Εγγαρών-Απόλλωνα περίπου 20λεπτά με το αυτοκίνητο. Κτίσμα των τελών του 16ου αιώνα με φορητές εικόνες και παλαιότερα με πλούσια βιβλιοθήκη. Σύμφωνα με αναφορές των ντόπιων, κάποτε οι μοναχοί αντιστάθηκαν στους πειρατές με όπλο τους τις κυψέλες των μελισσών που εκσφενδόνιζαν εναντίον τους.Σήμερα η εκκλησία λειτουργεί με ιερέα που την επισκέπτεται.

Αρχιτεκτονική Χώρας - παραδοσιακή αρχιτεκτονική

To Κάστρο της Χώρας αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα οχυρωμένου μεσαιωνικού οικισμού των
Κυκλάδων. Οι πύργοι και ο σχηματισμός της περιμέτρου του τείχους από τους συνεχόμενους εξωτερικούς τοίχους των
οικιών θεωρούνται τα κύρια διακριτικά του και συγκρότησαν τον ασφαλή πυρήνα της ακρόπολης, εντός της οποίας έζησε η
καθολική κυρίως κοινότητα της Νάξου. Εκτός του Κάστρου βρίσκεται η υπόλοιπη πόλη (Μπούργκο), η οποία αποτελούνταν
από τις γειτονιές των χριστιανών, των Εβραίων και των Αρμένιων εμπόρων, καθώς και των Κρητών μεταναστών (συνοικία
Νιο Χωριό). Στο τμήμα αυτό της πόλης, όπως και στο Κάστρο, δημιουργείται οχυρωματικό τείχος από τους εξωτερικούς
τοίχους των οικιών κάθε συνοικίας.
Το τελευταίο τμήμα της μεσαιωνικής χώρας ήταν η Αγορά, ο κατ' εξοχήν δημόσιος χώρος όπου διεξάγονταν οι εμπορικές
και οικονομικές συναλλαγές και λάμβαναν χώρα οι κοινωνικές συναναστροφές. Κεντρικό ρόλο σε αυτήν έπαιζε η κεντρική
στενόμακρη εμπορική οδός.
Οι τύποι οικιών που συναντούμε τόσο στη Χώρα όσο και στους οικισμούς και στα χωριά της ορεινής υπαίθρου είναι τα
λαϊκά και τα αρχοντικά. Τα λαϊκά στενομέτωπα ή ευρυμέτωπα σπίτια διαθέτουν ευρύ δωμάτιο με κουζίνα και καθιστικό και
μικρούς χώρους για υπνοδωμάτια. Η χρήση των αψίδων (βόλτοι) βοηθά στην υποδιαίρεση των επιμέρους τμημάτων της
κατοικίας και στην αύξηση του ωφέλιμου χώρου για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών.
Στη Χώρα τα λαϊκά σπίτια είναι διώροφα με το κατώι να προορίζεται για χώρο αποθήκευσης, υγιεινής και για κουζίνα, ενώ
το ανώι για τόπο συνάθροισης και για να στεγάσει τα υπνοδωμάτια. Στο ανώι οδηγεί εξωτερική σκάλα, ενώ το κατώι είναι
προσιτό κατευθείαν από το δρόμο. Όσον αφορά τα αρχοντικά, το σημαντικότερο στοιχείο τους είναι το μεγάλο κεντρικό
ψηλό και ευρύ δωμάτιο - χώρος συνάθροισης, και τα περιφερειακά υπνοδωμάτια ή χώροι καθημερινής χρήσης. Το
κατώτερο τμήμα τους συνήθως είχε οχυρωματικό χαρακτήρα.
Οι πλακόστρωτοι, στενόμακροι δρόμοι και οι ανοιχτές ή προστατευμένες αυλές των σπιτιών αποτελούν τους βασικούς
δημόσιους χώρους, οι οποίοι με τη βοήθεια των επίπεδων ή αψιδωτών στεγαστών και των κοινών κλιμάκων που διατρέχουν
τα σπίτια φέρνουν σε επικοινωνία τους κατοίκους, κάνοντας δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό
χώρο.

πηγή: IΔΡΥΜA ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Μεταβυζαντινά μνημεία

Στην περίοδο της Φραγκοκρατίας ανήκει και το Κάστρο της Χώρας, που έχτισε ο Μάρκος Σανούδος στην κορυφή του λόφου της πόλης και σήμερα περιλαμβάνει έναν από τους δώδεκα παλιούς οχυρωματικούς πύργους, τον Πύργο των Κρίσπι (σήμερα Πύργος Γλέζου), όπου θα στεγαστεί το Βυζαντινό Μουσείο, τις παλιές πύλες του Κάστρου, την Τρανή Πόρτα και
την Παραπόρτα, καθώς και την πρώην Εμπορική Σχολή των Ιησουιτών, όπου φοίτησε ο Ν. Καζαντζάκης και σήμερα στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάξου με ευρήματα από όλες τις γνωστές προϊστορικές και ιστορικές θέσεις του νησιού. Το συγκρότημα της ακρόπολης περιλαμβάνει ακόμη το δαιδαλώδες κτηριακό συγκρότημα της Σχολής και Μονής
των Ουρσουλίνων, την Καθολική Αρχιεπισκοπή και Μητρόπολη, τη Μονή Φραγκισκανών και τον Πύργο του Σανούδου, όπου πιθανώς κατοικούσε ο ομώνυμος δούκας του Αιγαίου. Την εικόνα των βενετικών κτισμάτων ολοκληρώνει το ερειπωμένο ανάκτορο του τάγματος των Ιησουιτών (17ος αιώνας) στα όρια του χωριού Μέλανες.

πηγή: IΔΡΥΜA ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Βυζαντινά μνημεία

Αξιόλογα είναι τα βυζαντινά μνημεία του νησιού, που υποδηλώνουν την πιθανότατα σημαίνουσα θέση της Νάξου στο χώρο του Αιγαίου κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Η Παναγία Δροσιανή στο χωριό Μονή, στο κέντρο του νησιού, και η Παναγία η
Πρωτόθρονη στο Χαλκί διασώζουν κάτω από μεταγενέστερα στρώματα τοιχογραφίες του 6ου-7ου αιώνα, πολύ ενδιαφέροντα δείγματα παλαιοχριστιανικής τέχνης. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το σύνολο των ναών (Παναγία η Πρωτόθρονη, Άγιος Αρτέμιος, Αγία Κυριακή, Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στ’ Αδησαρού) με τοιχογραφίες ανεικονικού
διάκοσμου, με γεωμετρικά κυρίως μοτίβα, από την εποχή της Εικονομαχίας (724-843), μοναδικό στην Ελλάδα για τον αριθμό των εκκλησιών που περιλαμβάνει, και ταυτόχρονα ένα από τα λίγα σωζόμενα σύνολα στο χώρο της Ανατολής. Μεγάλος είναι και ο αριθμός των μνημείων (Πρωτόθρονη, Άγιος Γεώργιος Διασορίτης, Άγιος Νικόλαος Σαγκρίου), που
χρονολογούνται στους Μέσους και Ύστερους Βυζαντινούς χρόνους (10ος-14ος αιώνας) και σώζουν ενδιαφέροντα εικονογραφικά προγράμματα, επιβεβαιώνοντας τη συμμετοχή του νησιού στα δρώμενα της εποχής. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στο οχυρωμένο μοναστήρι της Υψηλοτέρας στις Εγγαρές, που θεωρείται το πιο καλά προστατευμένο και
οχυρωμένο σημείο του νησιού. Όλοι οι παραπάνω ναοί βρίσκονται σε ιδιαίτερα απομακρυσμένες θέσεις από το κέντρο του νησιού, όπου από τη Μεσοβυζαντινή ακόμη περίοδο στο Κάστρο τ’ Απαλίρου και στο Επάνω Κάστρο είχε μεταφερθεί η πρωτεύουσά του για λόγους προστασίας από τις επιδρομές των Αράβων και των πειρατών.

πηγή: IΔΡΥΜA ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Αρχαϊκά ιερά Νάξου

Το εν εξελίξει πρόγραμμα έρευνας, μελέτης, μερικής αναστήλωσης, προστασίας και ανάδειξης των αρχαιολογικών χώρων των Υρίων και του Σαγκρίου στη Νάξο αποτελεί μία πρωτοπόρα προσπάθεια για τις Κυκλάδες, καθώς παρά τους πολλούς και σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους, δεν είχε δοθεί μέχρι σήμερα η αντίστοιχη προσοχή στον τρόπο διαχείρισης και
αξιοποίησής τους. Η περίπτωση των αρχαϊκών ιερών της Νάξου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα ορθής και επιστημονικά άρτιας οργάνωσης αρχαιολογικού χώρου, με βασικό στόχο την ανάδειξη της συμβολής της Νάξου στη διαμόρφωση της πρώιμης μνημειακής αρχιτεκτονικής στον ελλαδικό χώρο. Το ιερό των Υρίων, στη θέση Λειβάδι, θεωρείται το επίσημο ιερό του αστικού κέντρου του νησιού κατά την Αρχαϊκή
περίοδο. Η λατρεία ανάγεται στα Μυκηναϊκά χρόνια (1300 π.Χ.) και η ασφαλής τεκμηρίωση της συνέχειάς της στην ιστορική περίοδο μετατρέπει το χώρο σε ένα διαχρονικό λατρευτικό κέντρο του Διονύσου στην Αρχαιότητα και του Αγ. Γεωργίου στη συνέχεια. Η άσκηση της λατρείας σε ναϊκό οικοδόμημα, η οποία αντικαθιστά την προγενέστερη υπαίθρια, παρακολουθείται σε τέσσερις φάσεις: α) 800 π.Χ.: μονόχωρος ναός από ξυλοπλινθοδομή, β) 730 π.Χ.: επιμήκης τετράκλιτη αίθουσα, γ) πρώιμος 7ος αι. π.Χ.: τρίκλιτος ναός με ξύλινη πρόστυλη πρόσταση, που αποτελεί πρώιμο παράδειγμα μνημειακής ναϊκής πρόσοψης και δ) 580-570 π.Χ.: κατασκευάζεται ο πρωιμότερος λίθινος πρόστυλος ιωνικός ναός στον ελλαδικό χώρο. Παράλληλα, ο εντοπισμός τετράπλευρου στωικού οικοδομήματος, που περιέβαλλε το ναό, ταυτίζεται με τελετουργικό εστιατόριο και παρέχει σημαντικά στοιχεία για την ιστορία της τελετουργικής εστίασης των ιερών. Το αγροτικό θρησκευτικό κέντρο του Γύρουλα στο Σαγκρί αποτελείται από μια υπόστυλη αίθουσα για συγκέντρωση μυστηριακών τελετών, από ένα τελεστήριο, το οποίο εντάσσεται στο ευρύ οικοδομικό πρόγραμμα που διεξήγαγε ο τύραννος Λύγδαμις και είναι σύγχρονο με τον αρχαϊκό ναό του Απόλλωνα στο νησάκι του λιμανιού της Νάξου, από τον οποίο σώζεται αναστηλωμένη η είσοδος του σηκού, η γνωστή «Πορτάρα» (530 π.Χ.). Ο ολομάρμαρος, καλά διατηρημένος, δίκλιτος ιωνικός ναός με τις οπτικές εκλεπτύνσεις αποτελεί τον πρόδρομο της κλασικής αττικής αρχιτεκτονικής, η οποία έναν αιώνα μετά δημιούργησε τον Παρθενώνα. Η μετατροπή του ναού σε τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική σηματοδοτεί την αποδοχή του χώρου ως διαχρονικού λατρευτικού κέντρου.

πηγή: IΔΡΥΜA ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία

Η Χώρα ήταν η πρωτεύουσα της Νάξου κατά τα προϊστορικά και τα ιστορικά χρόνια. Σημαντικά ίχνη της μυκηναϊκής και ιστορικής πόλης της Γρόττας, στα βόρεια της Χώρας, εκτίθενται σήμερα στο πλαίσιο του Επιτόπιου Αρχαιολογικού Μουσείου στην πλατεία Μητροπόλεως. Πρόκειται για το πρώτο αυτού του τύπου μουσείο στην Ελλάδα και λειτουργεί από το 1999. Ο επισκέπτης μπορεί μέσω κατανοητών οπτικών μέσων να περιηγηθεί στο χώρο και να επισκεφθεί τα αρχαία λείψανα στο σημείο όπου αυτά βρέθηκαν και πρωτοανασκάφηκαν. Τα σημαντικότερα κατάλοιπα περιλαμβάνουν τμήμα του
μυκηναϊκού τείχους της Γρόττας και εργαστήριο κεραμικής της ίδιας περιόδου, καθώς και το χωμάτινο τύμβο της Γεωμετρικής περιόδου, που απέδιδε ηρωική λατρεία στις ταφές των προηγούμενων κατοίκων. Επίσης, οι οργανωμένοι χώροι των αρχαϊκών ιερών στα Ύρια, το Σαγκρί και τη νησίδα Παλάτια της Χώρας (Πορτάρα), καθώς και οι ημιτελείς μνημειακοί Κούροι, που βρίσκονται αμετακίνητοι στο σημείο όπου λαξεύτηκαν, δύο στις Μέλανες,
ορεινό χωριό ανατολικά της Χώρας, και ένας που ταυτίζεται με το Διόνυσο στο χωριό Απόλλωνας, στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού, δίνουν εύγλωττη εικόνα της έντονης πολιτιστικής δραστηριότητας του νησιού κατά την Αρχαϊκή περίοδο. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στον κυκλικό πολυώροφο Πύργο του Χειμάρρου, στις νοτιοανατολικές υπώρειες του όρους Ζα, ο οποίος ανήκει στην Ελληνιστική περίοδο και πρέπει να σχετίζεται με τον έλεγχο των ορυχείων σμύριδας, που βρίσκονται λίγο βορειότερα, ή να αποτελεί οχυρωμένη αγρέπαυλη. Παρόμοιοι πύργοι της Ελληνιστικής (Πύργος Πλάκας)
και της Μεσαιωνικής περιόδου έχουν εντοπιστεί σε όλη τη Νάξο (Πύργος Μαυρογένη, Οσκελού, Αγιάς, Υψηλής, Μπαζαίου, Μπαρότση στο Φιλότι, Ντελαρόκα στις Μέλανες). Οι ελληνιστικοί πύργοι προστάτευαν θέσεις με στρατιωτικό ή οικονομικό χαρακτήρα στην ύπαιθρο, ή λειτουργούσαν ως φρυκτωρίες, ενώ σύμφωνα με μια άλλη άποψη χρησίμευαν ως
αγροικία ή μέρος αγροικίας. Οι μεσαιωνικοί πύργοι από την άλλη εντάσσονται στη φεουδαρχική οργάνωση της υπαίθρου του νησιού, ενώ η οχυρή θέση τους προστάτευε τους ιδιοκτήτες από τις πειρατικές επιδρομές.

πηγή: IΔΡΥΜA ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Από τη Βυζαντινή περίοδο ως τη Νεότερη εποχή

Για τα Βυζαντινά χρόνια δε διαθέτουμε επαρκείς πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξη της Νάξου. Ωστόσο, τα σημαντικά λείψανα βυζαντινής αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής (6ος-14ος αι. μ.Χ.) καταδεικνύουν ότι το νησί, και αυτή την περίοδο, είχε κεντρική σημασία στις Κυκλάδες. Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους (1204), η Νάξος
έγινε η έδρα του Δουκάτου του Αιγαίου με ηγεμόνα το Μάρκο Σανούδο. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην πρόοδο και στην ανάπτυξη της Νάξου, καθώς το νησί αποτέλεσε κέντρο των εμπορικών και οικονομικών δραστηριοτήτων των Δυτικών ηγεμόνων. Στο νησί συνέρρευσε πλήθος Δυτικών, με αποτέλεσμα τον εκκαθολικισμό μέρους του πληθυσμού και τη
συμβίωση δύο χριστιανικών κοινοτήτων στο νησί (ορθοδόξων και καθολικών) για πολλούς αιώνες ως και σήμερα. Το 1537 ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα, επικεφαλής του οθωμανικού στόλου, κατέλαβε τη Νάξο, μαζί με άλλα νησιά των Κυκλάδων, και κατέστησε το νησί φόρου υποτελές στο σουλτάνο. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1566, ο σουλτάνος Σελίμ Β΄
παραχώρησε τη διοίκηση του παλιαού Δουκάτου του Αιγαίου στον Εβραίο διπλωμάτη Ιωσήφ Νάζι και το 1580 ο σουλτάνος Μουράτ Γ΄ παραχώρησε στα νησιά Νάξο, Σαντορίνη, Άνδρο, Μήλο, Πάρο, Σύρο και Σίφνο προνομιακό ορισμό (αχτναμέ). Σύμφωνα με αυτόν, τα νησιά εξασφάλισαν πλήρη ελευθερία σε θέματα λατρείας, μειώθηκαν οι φόροι, ενώ απαγορεύτηκαν η εγκατάσταση γενιτσάρων και το παιδομάζωμα. Οι ορισμοί που παραχωρήθηκαν στο νησί κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας ευνόησαν την ανάπτυξη των κοινοτικών αυτοδιοικητικών θεσμών. Στην Επανάσταση του 1821, παρά την αρνητική ή επαμφοτερίζουσα στάση των ανώτερων κοινωνικών ομάδων, οι νησιώτες
ξεσηκώθηκαν και κάποιοι από αυτούς έλαβαν ενεργό μέρος στις επιχειρήσεις κατά των Οθωμανών με δύο πλοία και δύο σώματα ενόπλων. Το νησί φιλοξένησε και πολλούς πρόσφυγες από περιοχές που είχαν πληγεί από τους Οθωμανούς. Μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, η Νάξος, όπως και οι υπόλοιπες Κυκλάδες, εντάσσεται στην ελληνική επικράτεια. Το 1941 η Νάξος αρχικά εντάχθηκε στην ιταλική διοίκηση, στα πλαίσια της κατοχής των ελληνικών εδαφών από τις Δυνάμεις του Άξονα. Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας το 1943 το νησί εντάχθηκε στη γερμανική διοίκηση ως την απελευθέρωσή του το 1944.

πηγή: IΔΡΥΜA ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Προϊστορία και Αρχαία χρόνια

Σύμφωνα με την παράδοση, η Νάξος είναι το νησί όπου ο Θησέας, επιστρέφοντας από την Κρήτη, σταμάτησε για ανεφοδιασμό και εγκατέλειψε την Αριάδνη, την κόρη του Μίνωα. Εκεί την ερωτεύτηκε ο Διόνυσος και μέσω του όρους Δρίον (Ζας) την ανέβασε στον Όλυμπο και την έκανε αθάνατη. Τα πρώτα ίχνη κατοίκησης της Νάξου έχουν εντοπιστεί στο Σπήλαιο του Ζα και ανάγονται στη Νεότερη Νεολιθική εποχή (4η χιλιετία), ενώ η χρήση του σπηλαίου συνεχίζεται απρόσκοπτα ως και τα ύστερα ιστορικά χρόνια. Κατά την Πρωτοκυκλαδική
περίοδο (3η χιλιετία) η Νάξος αναδεικνύεται σε ένα από τα κέντρα του κυκλαδικού πολιτισμού, με αποτέλεσμα η πρώτη φάση εξέλιξής του, η Πρωτοκυκλαδική Ι, να οριστεί ως φάση Γρόττα-Πηλός από τα σημαντικά ευρήματα της πόλης της Γρόττας, στο βόρειο όριο της σημερινής Χώρας. Η κεντρική θέση της Νάξου στις θαλάσσιες επικοινωνίες, αλλά και το μάρμαρο και η σμύριδα αποτελούν τους βασικούς παράγοντες της πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξής της την περίοδο αυτή, η οποία εκφράζεται κυρίως από τα λίθινα
ειδώλια και την εξέλιξη της λιθοτεχνίας γενικότερα. Κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο (1600-1100 π.Χ.), μέσω της πόλης της Γρόττας και των νεκροταφείων της στο Καμίνι και τα
Απλώματα, η Νάξος διατηρεί το σημαίνοντα ρόλο της στην εξάπλωση του μυκηναϊκού πολιτισμού στις Κυκλάδες. Η Αρχαϊκή περίοδος αναδεικνύει τη Νάξο σε ένα από τα πιο φημισμένα και ακμαία κέντρα του Αιγαίου, όπως φαίνεται από τα πολλά αρχαϊκά ιερά (Σαγκρί, Γύρουλας, Πορτάρα, Ύρια) και την ανάπτυξη της γλυπτικής (μνημειακοί Κούροι, Σφίγγα των Ναξίων στους Δελφούς, Οικία των Ναξίων στη Δήλο). Κατά την εποχή αυτή στο νησί κυριαρχούσαν οι αριστοκράτες και από ό,τι φαίνεται η Νάξος βρισκόταν σε περίοδο μεγάλης οικονομικής ισχύος. Πολύ νωρίς, ήδη το 735 π.Χ., οι νησιώτες ίδρυσαν μαζί με τους Χαλκιδείς την πρώτη ελληνική αποικία στη Σικελία, τη Νάξο. Κατά το β΄ μισό του 6ου αι. π.Χ., ο Λύγδαμις με τη βοήθεια του Αθηναίου Πεισιστράτου πήρε την εξουσία και διοικούσε ως τύραννος. Την ίδια περίοδο η Νάξος επέκτεινε την κυριαρχία της στην Πάρο και την Άνδρο. Γύρω στο 510 π.Χ. η τυραννίδα καταλύθηκε και ομάδα αριστοκρατών εξορίστηκε. Είναι οι ίδιοι που το 501 π.Χ., με τη βοήθεια του τυράννου της Μιλήτου Αρισταγόρα και την υποστήριξη αρχικά των Περσών, επιτέθηκαν χωρίς αποτέλεσμα στο νησί. Το 490
π.Χ. η Νάξος καταστράφηκε από τους Πέρσες, αλλά στη ναυμαχία της Σαλαμίνας και στη μάχη των Πλαταιών συνέβαλε στη νίκη των Ελλήνων. Το 478/477 π.Χ. συμμετείχε στην Α΄ Αθηναϊκή Συμμαχία, την οποία εγκατέλειψε πολύ νωρίς, για να υποταχθεί στη συνέχεια (466 π.Χ.) στην Αθήνα, στην οποία ήταν πλέον υποτελής. Το 376 π.Χ. έγινε υποχρεωτικά μέλος για
μικρό διάστημα και στη Β΄ Αθηναϊκή Συμμαχία. Στα Ελληνιστικά χρόνια, η Νάξος αποτέλεσε μέλος του Κοινού των Νησιωτών (2ος αι. π.Χ.), ενώ το 41 π.Χ. περιλήφθηκε στη ρωμαϊκή επαρχία των Νησιών του Αιγαίου (provincia insularum), με έδρα τη Ρόδο.

πηγή: IΔΡΥΜA ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Το μοναστήρι και ο πύργος της Αγιάς

Η μονή της Αγιάς βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Νάξου και είναι κτισμένη σε υψόμετρο 220 μέτρων. Στο προαύλιό της υπάρχει πηγή που περιβάλλεται από πελώρια πλατάνια. Περίπου 150 μέτρα πάνω από την Μονή υψώνεται ο πύργος της Αγιάς. Βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο και άνηκε στην οικογένεια των Κόκκων, άλλης μιας ισχυρής οικογένειας ορθοδόξων της ματαμεσαιωνικής Νάξου. Χρονολογείται κατά τον 17ο αιώνα, ενώ το 1992 έπαθε σημαντικές ζημιές από πυρκαγιά. Ο Πύργος είναι ορατός από τον παραλιακό δρόμο που συνδέει την Χώρα με τον Απόλλωνα (περίπου 6 χλμ. πριν τον Απόλλωνα).

ΑΗ ΜΑΜΑΣ

Η εκκλησία του Αγίου Μάμα βρίσκεται στο χωριό Ποταμιά. Είναι από τους παλαιότερους ναούς στη Νάξο που υπολογίζεται ότι χτίστηκε γύρω στον 9ο αιώνα. Από τυπολογική άποψη ανήκει στους «σταυροειδείς εγγεγραμμένους». Λέγεται ότι ήταν η Μητρόπολη των Ορθοδόξων πριν από τη φραγκική κατάκτηση και το 1207 μετατράπηκε σε καθολικό ναό. Ο μητροπολίτης Κω κ. Εμμανουήλ Καρπάθιος δέχεται ότι η μεταλλαγή του ναού έγινε το 1390. Ο ναός είναι πολύ ενδιαφέρον από αρχιτεκτονικής απόψεως έχει όμως και γλυπτά αξιόλογα καθώς και ίχνη τοιχογραφιών.

Πύργος - Μονή της Υψηλοτέρας

Ο Πύργος - Μονή της Υψηλοτέρας βρίσκεται στη Γαλήνη. Είναι οθόδοξο καστρομονάστηρο, που ιδρύθηκε το 1660 από την ορθόδοξη οικογένεια των Κόκκων, οι οποίοι ήταν σφοδροί πολέμιοι του φραγκικού φεουδαλισμού κατά την τουρκοκρατία, συντελώντας με τους αγώνες τους, στη σταδιακή κατάργησή του.Αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα φρούρια στο νησί οχυρομένο με πολεμίστρες και ζεματίστρες, για τον φόβο των πειρατών.Το μοναστήρι βρίσκεται μέσα στον Πύργο Αγγελοπούλου με την μεταβυζαντινή εκκλησία στο κέντρο της εσωτερικής αυλής του.Ο στρογγυλός πύργος διαθέτει πολεμίστρες, επάλξεις, ζεματίστρα και μεγάλους χωρίς ανοίγματα τοίχους, θυμίζοντας φρούριο και όχι μοναστήρι. Χρησιμοποιήθηκε άλλοτε ως ορμητήριο και άλλοτε ως καταφύγιο για τους αγρότες της περιοχής.

Παλάτι Ιησουιτών - Καλαμίτσια ( Jesuit Convent - Kalamitsia)

Στην είσοδο του χωριού Μέλανες και ακολουθώντας τη δεξιά διακλάδωση (χωματόδρομο σχετικά εύκολο) φτάνουμε μετά από 2 χλμ., στα Καλαμίτσια όπου ο Ιησουΐτης μοναχός Σωζέ έκτισε το 1673 ένα λαμπρό οικοδόμημα, αληθινό ανάκτορο για θέρετρο των Ιησουιτών μοναχών, μέσα σε καταπράσινη κοιλάδα. Η κατάσταση διατήρησής του είναι πολύ κακή και πολλά τμήματά του έχουν καταρρεύσει. Δυστυχώς δεν προβλέπεται άμεσα καμιά ενέργεια στερέωσης και προστασίας του.

Παγκόσμιο Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα «Ποιότητα νερού και Υγεία»

Θα ήταν ιδιαίτερη τιμή και χαρά για εμάς να παρευρεθείτε στο Παγκόσμιο Επιστημονικό Συνεδρίου με θέμα «Ποιότητα νερού και Υγεία» που θα πραγματοποιηθεί 31 Μαΐου έως 5 Ιουνίου 2009 στο νέο συνεδριακό κέντρο Νάξου
Με το συνέδριο αυτό, που είναι το μεγαλύτερο που θα πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα στο θέμα της ποιότητας του νερού, εγκαινιάζεται το νέο υπερσύγχρονο συνεδριακό κέντρο της Νάξου. Η διοργάνωση ακολουθεί τα προηγούμενα συνέδρια που πραγματοποιήθηκαν σε μεγάλες πόλεις του κοσμου, όπως το Τόκυο, το Παρίσι και το Κέιπ Ταουν.
Η επιστημονική, κοινωνική και πολιτική σημασία του Συνεδρίου αναβαθμίζεται σημαντικά από το γεγονός ότι επελέγη από την Eυρωπαϊκή Επιτροπή ως ο τόπος συνάντησης κορυφαίων επιστημόνων σε μια brain storming συζήτηση για την αναμόρφωση της Ευρωπαϊκής οδηγίας η οποία καθορίζει την ποιότητα του πόσιμου νερού. Το γεγονός αυτό θα κοθορίσει την πολιτική για την ποιότητα του πόσιμου νερού στα κράτη-μέλη για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον.

Θεματολογία Συνεδρίου

Οι θεματικές ενότητες που θα καλυφθούν στο Συνέδριο θα αφορούν:
 Μικροβιολογική ποιότητα υδάτων
 Επιδημιολογία υδατογενών λοιμώξεων
 Ποιότητα νερών κολύμβησης
 Διαδικασίες επεξεργασίας και απολύμανσης του νερού
 Ποιότητα του νερού και τουρισμός
 Ποιότητα νερού σε περιοχές χωρίς επάρκεια παροχής

Ειδικές εκδηλώσεις

1. WHO: Την τελευταία μέρα θα οργανωθεί ημερίδα κεντρικά από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), με θέμα κατευθυντήριες οδηγίες για την χρήση του νερού σε μικρά μέρη (περιλαμβάνει τις Κυκλάδες).

2. European Commission: Eιδική συνεδρία με τίτλο «Μπορούν οι κλασσκοί δείκτες ρύπανσης του πόσιμου νερού να εγκυηθούν προστασία της δημόσιας υγείας;» Στην συνεδρία που θα έχει μορφή brain storming κορυφαίοι επιστήμονες και όλα τα μέλη της ομάδας Health Related Water Microbiology θα εκφράσουν τις απόψεις τους ώστε να γίνει η αναμόρφωση της Ευρωπαϊκής οδηγίας για την ποιότητα του πόσιμου νερού.



Παράλληλες εκδηλώσεις
1. «Περιβάλλον και Νερό» (αφιερωμένο στην Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος της 5 Ιουνίου) με έμφαση στην επαναχρησιμοποίηση (ανακύκλωση) του νερού (water re-use).
2. «Μικροβιολογική Ποιότητα Υδάτινου Περιβάλλοντος στον Ελληνικό Χώρο»: Ημερίδα με παρουσιάσεις από Ελληνικά εργαστήρια.

Technical Tour
Στα συνέδρια αυτά συνηθίζεται ένα technical tour στο οποίο οι σύνεδροι επισκέπτονται ένα μεγάλο (συνήθως σύγχρονο έργο) που σχετίζεται με το νερό. Στην προκειμένη περίπτωση, θα γίνει επίσκεψη του μεγαλύτερου αρχαίου υδραγωγείου στην Ελλάδα που ξεκινάει στην περιοχή του Κούρου των Μελάνων και καταλήγει στην περιοχή της Γρόττας στην Χώρα. Στην διαδρομή του μπορεί κανείς να δει τις αρχαίες σωληνώσεις που βρίσκονται σε ειδικά διαμορφωμένο αρχαιολογικό χώρο. Την ξενάγηση θα πραγματοποιήσει ο καθηγητής αρχαιολογίας Δρ Βασίλης Λαμπρινουδάκης ο οποίος έχει αναδείξει το έργο αυτό.

Περιμένοντας την συμμετοχή σας είμαστε στην διάθεσή σας για κάθε επιπλέον πληροφορία μέσω της ιστοσελίδας www.watermicro2009.gr καθώς και της γραμματείας του Συνεδρίου info@watermicro.gr


Με εκτίμηση,

Αθηνά Μαυρίδου, Απόστολος Βανταράκης,
Καθηγήτρια Μικροβιολογίας ΤΕΙ Αθήνας Επίκουρος Καθηγητής
Τηλ. 6977-564267 Πανεπιστημίου Πατρών
Τηλ. 6945-336243