Το απάνω κάστρο της Δρυμαλίας υψώνεται στα δυτικά του λεκανοπεδίου
της Τραγαίας αποτελεί συνέχεια της οροσειράς της ράχης των Μονιτσιών
και το κορφίδι Λειβαδερού. Ανατολικά απλώνεται το λεκανοπέδιο της Τραγαίας με τις γκριζοπράσινες ελιές μεταξύ των οποίων προβάλλουν τα χωριά. Νοτιά απλώνεται ο κάμπος του Σαγκρίου δυτικά η πεδιάδα της Ποταμιάς. Βόρεια απλώνεται η συνέχεια της οροσειράς των Μονιτσιών. Η τοπογραφική αυτή θέση φανερώνει ότι τα Απάνω κάστρο δεσπόζει στην κεντρική Νάξο. Είναι γνωστό με τις εξής ονομασίες: Κάστρο Ποταμιάς, Κάστρο Τραγαίας, Κάστρο Κουτσουχεράδου. Η ιστορία του Απάνω Κάστρου χάνεται στα βάθη των αιώνων. Πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν ίχνη και μνημεία τόσο της Αρχαίας όσο και της Βυζαντινής και της Ενετικής εποχής. Κατά μήκος των τοίχων του κάστρου βρίσκονται κτισμένα τα εκκλησάκια της Βυζαντινής περιόδου. Ο Άγιος Γεώργιος και η Παναγιά η Καστριανή. Τα σπουδαιότερα όμως μνημεία του κάστρου θεωρούνται τα δυο αρχαία νεκροταφεία. Εκεί υπάρχει το τοπωνύμιο «Σκλάβες», που έχει άμεση σχέση με την ιστορία του κάστρου και μαρτυρά το πέρασμα των πειρατών από εκεί καθώς και την αιχμαλωσία των κατοίκων από αυτούς. Στο κάστρο αυτό υπήρχε φρούριο που προστάτευε την Δρυμαλία, το πλουσιότερο μέρος στο νησί, από τις πειρατικές επιδρομές και αποτελούσε κατοικία του δούκα. Ανοικοδομήθηκε από το Μάρκο Σανούδο, ο οποίος όμως επέλεξε σαν
κυρία κατοικία το κάστρο της Νάξου. Εκτός από τα τοπωνυμία σκλάβες και μνηματάκια των σκλάβων πολλοί θρύλοι και παραδόσεις σώζονται μέχρι σήμερα σχετικά με τις πειρατικές επιδρομές. Το κάστρο ήταν περιτριγυρισμένο με τείχη γι’αυτό και δε μπορούσαν να το καταλάβουν. Λέγεται ότι έβραζαν λαδί έκαναν λάσπη και έχτιζαν τα ντουβάρια. Σύμφωνα με την παράδοση κάποτε κατέβηκε μια γριά να πάρει νερό από ένα κοντινό πηγάδι. Δυστυχώς την έπιασαν οι Τούρκοι και της είπαν: «Άφησε μας να μπούμε μέσα και μη μιλήσεις». Μόλις οι Τούρκοι μπήκαν μέσα, πρώτα πήραν το κεφάλι της γριά κι έπειτα πετσοκόψανε τους υπόλοιπους. Διασώζεται επίσης άλλη μια παράδοση:
ήταν μια γριά την οποία έπιασαν οι πειρατές και της ζήτησαν τα κλειδιά.
Όταν οι πειρατείας μπήκαν μέσα πήγαν στο παρεκκλήσι τ’ Αϊ Γιάννη,
βρήκαν γέρο καλόγερο τον έκαψαν και αφού του άνοιξαν λάκκο τον
έριξαν μέσα. Ακόμα όμως και το όνομα του χωριού Κουτσουχεράδο, που
βρίσκεται κάτω από το κάστρο κατά μία εκδοχή έχει άμεση σχέση με την
πειρατική επιδρομή. Το Κουτσουχεράδο ονομάζεται έτσι, γιατί οι πειρατές
στο Απάνω κάστρο κουτσουχερέψανε (δηλαδή εξόντωσαν) τούς κατοίκους
του χωριού.
Το Απάνω Κάστρο υψώνεται ακόμη ερειπωμένο και επιβλητικό στην
ορίζοντα θυμίζοντας την παλιά δόξα. Πολλές φορές οι κάτοικοι των
κοντινών χωριών έτρεξαν αυτό κυνηγημένοι από τους πειρατές. Ακόμη
και σήμερα διατηρούνται από τα απομεινάρια εκείνης της εποχής οι
πολεμίστρες, τα μισογκρεμισμένα τείχη, οι δεξαμενές,, οι στοές τα
ερειπωμένα ξωκλήσια, που διηγούνται την ιστορία μέχρι σήμερα.
ΟΙ «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ» ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΩΜΙΑΚΗ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ
Πριν από 1 ημέρα